Windpark Egmond aan Zee oorzaak wolkbreuk op 14 augustus 2012?
Zaterdag 29 maart 2014
Een golvende rivier van strandopgang naar zee. Klik om te vergroten. Foto: HDC Media
Wie herinnert zich niet de beelden van vluchtende strandgangers op de boulevard van Egmond aan Zee op 14 augustus 2012? Wie herinnert zich niet de waterstromen die de paden vanaf de boulevard naar het strand onbegaanbaar en levensgevaarlijk voor badgasten maakten?
Dit was weer smullen voor de pers. Ze hadden immers weer wat te schrijven over de klimaatverandering. Maar was de, wat men noemt ‘klimaatverandering’, wel de oorzaak van deze enige reusachtig zware bui boven Nederland op dat tijdstip?
Twee dagen voor de wolkbreuk, op zondag 12 augustus schreven we ons artikel Windpark Egmond aan Zee en de invloed op ons klimaat waarin we schrijven dat we menen aanwijzingen gevonden te hebben dat het windpark Egmond aan Zee op een mooie dag in mei 2009 verantwoordelijk was voor het ontstaan van een groot mistveld en laaghangende bewolking die zich langs het Noordzee kanaal uitstrekten tot aan Amsterdam.
14 augustus 2012
Op 14 augustus 2012 begon de dag rustig, met een waterig zonnetje. Aan de kust van Noord- en Zuid Holland bedroeg de luchttemperatuur rond het tijdstip van het ontstaan van de wolkbreuk op zeeniveau 23 graden, het zeewater was 18 graden, en er was een laag lichte nevel van ongeveer 50 meter dik die het zicht beperkte tot ongeveer 1200 meter. Boven de laag nevel was het helder met een temperatuur van ongeveer 20 graden. Een licht briesje uit het west/zuid westen was te weinig om te kite surfen, maar genoeg om een lichte vlieger op te laten. Pas na een uur of 12 begon de wind wat aan te trekken. De relatieve vochtigheid was betrekkelijk hoog, >80% maar dat werd waarschijnlijk veroorzaakt door de laag nevel.
Geen reden dus om je druk te maken, dus allemaal lekker naar het strand, waar we zagen dat de Eneco windmolen bij de haveningang van Scheveningen er die ochtend weinig zin in had en de gebruikers van deze windmolen dus waren aangewezen op fossiele energie.
In het algemeen is dit soort weer geen reden om je druk te maken, maar sinds de bouw van grote offshore windparken is de situatie veranderd.
Er is bij het bovenstaande weertype maar weinig voor nodig om verschillende luchtlagen te mengen. Dit type weer was op 14 augustus zodanig dat meteorologen, lekker achterover dommelend in hun stoel, met de koffie binnen handbereik aan het staren waren naar de batterij beeldschermen voor hun neus, waar zich op 14 augustus om 12:45 uur een schouwspel ontwikkelde dat voor hen geen reden was om direct op te veren: een uitdovend buitje boven Zeeland, wat lichte buien boven de Noordzee, oost Engeland en België. Kortom, het zou een dag worden om meteorologisch snel te vergeten.
12:45 uur
12:50 uur
12:55 uur
13:00 uur
13:05 uur
13:10 uur
Zes beelden van Buienradar van dinsdag 14 augustus 2012
13:14 uur
De opname hier boven is van een geostationaire weersatelliet die om 13:14 uur boven Engeland vloog en waarop de bui boven Egmond aan Zee duidelijk als witte stip te zien is. Op de Noordzee bevinden zich wat buien. In de rest van Nederland is het licht bewolkt en droog.
Zelfs het witte stipje dat om 12:50 uur op hun buienradar verscheen aan de lijzijde van het windpark Egmond aan Zee, veroorzaakte nog weinig beweging bij de meteorologen. We weten niet of zij warm of koud worden van witte stipjes, maar het volgende plaatje op diezelfde buienradar om 12:55 uur veroorzaakte toch een lichte rimpeling in hun inmiddels koude koffie. Niet omdat het in de weerkamer waaide maar omdat ze wakker schrokken. Bij het radarbeeld van 13:00 uur was iedereen inmiddels klaarwakker geworden en werd overleg gevoerd wat dit nu weer was. Een overleg dat zich bij het radarbeeld van 13:05 uur net zo intensiveerde als de zeer zware wolkbreuk die zich inmiddels boven Egmond aan Zee aan het ontladen was.
De wolkbreuk trok na de passage van Egmond aan Zee in afgezwakte toestand verder richting noord oost om tenslotte net ten noorden van Schagen op te lossen. Op dat moment en dan spreken we alweer over een uur of half drie, ontwikkelden zich vanwege de op dat moment toegenomen onstabiliteit in de atmosfeer boven Utrecht een rij zware onweersbuien die verder in noord oostelijke richting trokken.
Inmiddels stroomden om 13:05 uur de Twitter berichten over het noodweer boven Egmond aan Zee binnen en de badgasten van het strand.
In 2006 was er eveneens op 14 augustus een wolkbreuk boven Egmond aan Zee. De gemeente heeft toen besloten het KNMI vragen haar te waarschuwen als zware regenbuien richting Egmond aan Zee trekken, zodat ze preventieve maatregelen kan nemen.
Wat er van dit verzoek is terecht gekomen is niet bekend. In ieder geval heeft het op 14 augustus 2012 niet geholpen.
Eveneens naar aanleiding van de overstromingen in 2006 heeft de gemeente besloten om een groot ondergronds basin te bouwen voor de opvang van regenwater. Dit basis was in 2010 klaar. Volgens opgave van de gemeente zou daarmee de wateroverlast tot het verleden behoren.
Wij houden het er gewoon op dat het rioleringsstelsel van Egmond aan Zee te weinig afvoercapaciteit heeft. De schuld geven aan de klimaatverandering zoals een vertegenwoordiger van een organisatie die zegt verstand te hebben van riolen geeft geen vertrouwen over de kennis van het klimaat van deze organisatie.
Waarom ontstond dit noodweer, de enige bui boven Nederland op dat moment, precies op die plaats?
We schreven hierboven dat dit soort weer in het algemeen nooit reden is om je druk te maken, maar dat sinds de bouw van grote offshore windparken de situatie veranderd is. Het weer kan lokaal plotseling zodanig veranderen zonder dat er, gezien het heersende weertype aanleiding voor is. Er is onder deze weersomstandigheden maar weinig voor nodig om de verschillende luchtlagen te mengen. Laat nu net het windpark Egmond aan Zee en een kilometer of 12 verder in westelijke richting het Prinses Amalia Windpark (Q7) liggen. Beide windparken zijn in staat om net die turbulentie en interactie tussen verschillende luchtlagen te veroorzaken die kennelijk nodig is voor het ontstaan van de hoosbui als op 14 augustus.
We zijn er om die reden van overtuigd dat het draaien van de windmolens van beide windparken de oorzaak is van het mengen van de verschillende luchtlagen waardoor er direct achter het windpark Egmond aan Zee een zeer onstabiel gebied met vochtige lucht ontstond dat binnen enkele minuten uitgroeide tot een wolkbreuk die uitgebreid de nationale- en internationale pers haalde, maar waar natuurlijk angstvallig werd vermeden om beide windparken te noemen. Of men weet beide windparken niet te liggen, wat merkwaardig is gezien hun vaak alarmistische houding ten opzichte van het klimaat, of men negeert het gewoon omdat ze denken dat de kijkers of lezers toch niet wijzer zijn.
Onze indruk is dat in eerste instantie het mengen van de verschillende luchtlagen begonnen is in het Prinses Amalia Windpark (Q7). Deze beweging werd verder versterkt in het Windpark Egmond aan Zee, met de bekende gevolgen voor Egmond aan Zee.
Enkele onderzoekers van de Universiteit van Hongkong hebben een samenvatting gemaakt van alle wereldwijde klimaatonderzoeken die zijn gedaan rondom grote windparken. Hun publicatie, Wind Energy Development and its Environemental Impact is gepubliceerd en uitgegeven bij Elsevier.
Zij komen tot de conclusie dat alle onderzoeken aantonen dat de huidige invloed op het klimaat nog weliswaar klein is en op lokale schaal plaats vindt, maar dat bij uitbreiding van megawindparken de invloed op het klimaat tot desastreuze gevolgen kan leiden die niet kunnen worden genegeerd.
En daar wringt hem de schoen.
Tot nu toe negeren in Nederland alle main stream media, alle zogenaamde duurzame energiebedrijven, alle duurzame banken die bij de financiering van windmolenparken betrokken zijn, alle bouwers en alle exploitanten van windmolenparken angstvallig dit onderwerp omdat de uitkomst ervan hun bestaansrecht ondermijnt. Het is in hun eigen belang er over te zwijgen. Totdat er meer wolkbreuken als bij Egmond aan Zee ontstaan.
Moeten er eerst ongelukken gebeuren alvorens men aandacht aan dit onderwerp gaat besteden?
Egmond aan Zee heeft geluk gehad dat de bui niet langer is blijven hangen en dat er geen slachtoffers van blikseminslag te betreuren zijn geweest. Nu was er alleen veel materiële schade bij de winkeliers, nu stond het water in de Voorstraat en op het Pompplein ‘maar’ 50 cm hoog…..het Pompplein waar we bijna 60 jaar geleden heerlijk ijs kochten bij melkhandel Liefting als we van het strand naar huis terug liepen. Bestaat dat ijs nog?
Er zijn politieke partijen die de hele Noordzee vol willen zetten met mega windparken. Mevrouw Sap van GL voer op vrijdag 10 augustus 2012 nog met een scheepje van Nuon mee naar een windpark om haar programma ‘Met de wind in de rug’ te promoten.
Mevrouw Sap beseft niet wat het vol zetten van de Noordzee voor het klimaat in Nederland betekent.
Dat is jammer want een beetje genuanceerder over windmolens denken doet de Nederlandse economie op den duur meer goed dan een paar duizend windmolens bouwen waarvan vast staat dat ze het weer in Nederland op termijn in hoge mate zullen beïnvloeden.
Duizenden offshore windmolens waarvan inmiddels vast staat dat ze aan onderhoud en reparatie een vermogen kosten en na een periode van 10 tot 15 jaar tegen gigantische kosten weer moeten worden vervangen.
Aangezien sinterklaas niet meer bestaat komt de rekening dus bij de energieconsumenten te liggen.
Gaat Nederland landen als Denemarken en Duitsland achterna? Landen met veel windmolens, maar wel de nummers 1 en 2 voor wat betreft de hoogte van de maandelijkse energierekening.
Pas als uit Nederlands wetenschappelijk onderzoek door een onafhankelijk instituut of onderzoekorganisatie klip en klaar blijkt dat dit soort windparken geen enkele invloed heeft op ons klimaat, zijn we overtuigd.
Een dergelijk onderzoek zal het dan moeten opnemen tegen de tientallen buitenlandse wetenschappelijke onderzoeken die wèl een relatie tussen windmolens en het klimaat (of het weer ter plaatse van het windpark) hebben aangetoond. Onderzoeken die zijn uitgevoerd door wetenschappers die op geen enkele wijze een economisch of financieel belang bij de onderzochte windparken of subsidieverstrekkers hadden.
Dit artikel verscheen eerder op 22 augustus 2012
