Windmolenverzet Korendijk zinloos

Vrijdag 12 december 2014

PROVINCIE: HOU OP BURGERS VOOR DE GEK TE HOUDEN

Het verzet van gemeente Korendijk tegen windmolens aan het Spui is zinloos. De provincie Zuid-Holland is er klaar mee en hoopt dat de gemeente stopt met haar burgers voor de gek te houden.

Het is duidelijk, windmolens zijn bezig de maatschappij te splijten. Overheden liggen rollebollend over de straat en beschimpen elkaar met de meest vreemde termen, maar ook burgers onderling zijn overgegaan tot pesterijen over en weer.
Burgers in gemeenten voelen zich buitenspel gezet door ondemocratische regels als Rijkscoördinatieregeling, inpassingsplannen en nog een handvol instrumenten waar het Oostblok vroeger patent op had.
Het is de voorbode van een harde strijd met als inzet de vraag of windmolens echt de CO2 besparen die hen wordt wijsgemaakt en of windmolens wel bijdragen aan een stabiele energievoorziening. Maar het meeste aandacht trekken de berekeningen van de Groene Rekenkamer over de kosten die huishoudens per maand extra moeten betalen om onrendabele windenergie in stand te houden en de eigenaren van percelen met windmolens tonnen per jaar extra opleveren. Het rapport is al anderhalf jaar geleden geschreven maar niet minder actueel.

Al in 2006 werd ’locatie 50’ aan het Spui aangewezen als plek voor turbines. Op deze plek wil Klein-Piershil B.V. een windpark realiseren, bestaande uit 5 à 6 windturbines met een gezamenlijk vermogen van circa 15 MW.

Maar de gemeente ziet die plek niet zitten, net zo min als haar inwoners. Korendijk, met 11.000 mensen in vier dorpen over ruim 10.000 hectaren in de Hoeksche Waard, wil zelf de regie voeren waar en hoe de windmolens worden gerealiseerd. Stoer liet burgemeester Servaas Stoop deze week weten dat hij zich heeft onthouden van stemming voor het inpassingsplan dat Provinciale Staten opstelt voor de locatie Spui-Piershil.

Ondertussen is Korendijk druk bezig met een eigen ’informele’ Milieu Effect Rapportage, die 16 december wordt het voorgelegd aan de gemeenteraad. Daarin staat onder meer dat volgens de gemeente de polder Klein Zuid-Beijerland de beste locatie is voor de windmolens.

„Dat is allemaal uiterst verwarrend voor burgers”, zegt een woordvoerder van de provincie. „Want de gemeente is ondertussen door de werkelijkheid ingehaald. De locatie aan het Spui is allang op democratische wijze aangewezen. Korendijk kan hier niets meer aan doen maar ze wekt wel die illusie.”

Want het provinciale inpassingsplan vervangt de gemeentelijk variant en maakt de plaatsing van windmolens aan het Spui juridisch en planologisch mogelijk. De opstelling van de gemeente in het hele proces blijft de provincie verbazen. „Al die tijd heeft Korendijk de indruk gewekt mee te willen werken aan de realisatie van de windmolens. Maar als het erop aan kwam dan deed de gemeente dat op het laatste moment toch weer niet.”

Korendijk stelt zelf mee te willen werken maar wenst wel graag de bevoegdheid van de provincie over te nemen, zodat de gemeente zelf randvoorwaarden en eisen aan de initiatiefnemer kan stellen. En het liefst zelf de locatie uitkiezen, terwijl dat niet meer kan.

„Die kans hadden ze, maar hebben ze niet meer. Andere gemeenten werken wel gewoon mee en hebben het zelf in de hand. Maar wij hebben de bevoegdheid van de gemeente juist overgenomen omdat die het werk niet uitvoerde. Er is een locatie gekozen, er is een ondernemer die er windmolens op wil richten, alleen werkte de gemeente niet mee. Daarom is er nu een inpassingsplan.”

De zegsman heeft te doen met de inwoners van Korendijk. „Met al die procedures die nu door elkaar heen lopen is het niet meer te volgen. Maar het college en de gemeenteraad weten ook dat alle onderzoeken vooral geld kosten en niets veranderen aan de locatie voor de turbines.”