Klimaatelite en feodalisme

Woensdag 31 augustus 2016

Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler

Ik vond dit een lezenswaard artikel over elite:

Elite die het volk veracht, is geen elite meer. Een elite kan zichzelf handhaven wanneer ze de verbinding met het volk en de regeerders constant in stand kunnen houden. De elite die het volk veracht, is geen elite meer …
….Maar nu blijkt dat de elites niet langer hun taken kunnen vervullen, omdat ze vervreemd zijn van de gewone mensen, het volk op straat. Dit is een voorbode van een grote maatschappelijke verandering. De dood van de elite kondigt meestal de maatschappelijke transformatie aan.

Ik vond dit een interessante passage, omdat rond de CAGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) zich een parallelle anti humane elite van gelovigen heeft gevormd. Die kliek doet mij denken aan het boek van Zubrin: merchants of despair. Van deze gedachte stonden de Club van Rome en Maurice Strong aan de wieg, die o.a. leidden tot de oprichting van het IPCC en het ontstaan van de kliek rond Michael Mann, verwoord in het rapport van Wegman:

What is the current scientific consensus on the conclusions reached by Drs. Mann, Bradley and Hughes?

Ans: Based on the literature we have reviewed, there is no overarching consensus on MBH98/99. As analyzed in our social network, there is a tightly knit group of individuals who passionately believe in their thesis. However, our perception is that this group has a self-reinforcing feedback mechanism and, moreover, the work has been sufficiently politicized that they can hardly reassess their public positions without losing credibility.

En dit is het risico dat de klimaatelite bedreigt: verlies aan geloofwaardigheid. Dit komt er ooit, hoe men zijn best ook doet om de belastingbetaler onjuist te informeren. De hockeystickgrafiek, de Climate Gates, de illusoire 97%-consensus het gemodder met de IPCC-klimaatmodellen, het knoeien aan temperatuurrreeksen etc. Thans heeft zich hierbij een nieuwe poging tot manipulatie gevoegd. Even ter herinnering:

IPCC

Het daarop volgende schandaal met de hockeystickgrafiek en de Climate Gates waarbij de Middeleeuwse Opwarming en Kleine IJstijd plots verdwenen, blijkt nu niet genoeg voor de heren, ook al heeft het IPCC er destijds afstand van genomen:

The massive climate fraud we are currently experiencing didn’t just happen.  It required two decades of planning and collusion to make it happen. Gavin says that is is no big deal that he nearly doubled 1880 to 1999 warming, hid the pre-1880 warmth, adjusted data far outside of his own error bars, and declared hottest year ever by a couple of hundredths of a degree.

Dit verschijnsel heeft een naam: Adding epicycles:

De Oude Grieken, met name Ptolemaeus en Appolonius, beschreven de banen van planeten als noodzakelijke cirkels omdat de cirkel de meest volmaakte harmonische vorm was. Afwijkingen van die banen beschreven ze als nieuwe kleinere cirkels: epicykels, totdat men 39 van deze epicykels had toegevoegd om maar het concept van de volmaakte cirkel vast te houden. Dit concept werd door de Kerk van Rome overgenomen: de volmaaktheid van de Schepping. Zoals bekend moest dit concept verlaten worden vanwege een simpel feit: de baan van een planeet beschrijft een ellips. De Engelse uitdrukking voor slechte wetenschapsbeoefening, heet: adding epicycles.

Het is welbeschouwd dus een theologisch geïnspireerde exercitie: het Groene Geloof in dit geval, niks nieuws onder de zon. De gevolgen zijn duidelijk.

In ons land heeft de Overheid nog steeds geen controleerbare kassabon laten zien voor de kosten en baten van als gratis aangeprezen elektriciteit. De bij het Energieakkoord niet uitgenodigde ingenieurs, hebben dit uitgerekend en geraamd op ca. € 98 miljard kosten (geen € 18 miljard) en geen baten (15.000 banen die 2 keer te duur zijn). Hernieuwbaar veroorzaakt negatieve economische transitie. Bij onze vaderlandse elite ter verdediging van de mythe dat hernieuwbare energie een positieve economische transitie teweeg zou brengen, is inmiddels de VVD’er Ed Nijpels aangeschoven. Deze man heeft zich voorgenomen gelijk een feodale slavenopzichter de zweep er flink overheen te halen.

‘Het moet, het kan en het zal”, begint Ed Nijpels (66) zelf het interview…
… Iedereen zal klare wijn moeten schenken.”

Deze ferme woorden zijn een gotspe omdat de Overheid dit nu juist niet doet. Klare wijn komt namelijk neer op grofweg € 12.000/huishouden/jaar in 2030 en € 27.000 in 2050. Dit zegt Nijpels desgevraagd hierover:

Maar we zullen het wel aan onze energierekeningen zien?

„Dat is niet zeker. De afgelopen jaren zijn die alleen maar lager geworden. Dat gaat in tegen alle critici die zeiden dat de energierevolutie alleen maar geld ging kosten. De werkelijkheid is anders”.

De vraag is welke werkelijkheid? Kennelijk ‘vergeet’ Nijpels de gidslanden Denemarken en Duitsland. Daar waren de prijzen in 2007 € 0,26/kWh resp. € 0,19. Nu is dat: € 0,30 resp. € 0,29 (de tabel vermeldt eurocent i.p.v. euro). Dit was vóór de start van de Energiewende in 2011. Het geeft dus juist een goed beeld van de te verwachten kosten. Nijpels verzwijgt ook het verleggen van belastingen op elektriciteit naar die op gas. Kijken we hiernaar. Dan zien we voor elektriciteit een stijging van 17,9% en 9,2% voor gas. Maar dit laatste is per 2016 fors veranderd: een daling van 13,4% aan belasting en toeslag voor stroom en 32,5% stijging voor gas. Per kuub loopt de zilvervloot voor Vadertje Staat dan ook royaal binnen. Hier blijft het niet bij.

“De windmolens, die miljarden aan subsidies zouden verslinden. Dat is gewoon niet waar. De overheid stópt geen geld in molens, maar dicht slechts het gat tussen marktprijs en de werkelijke kosten van windenergie. De kosten worden omgeslagen over de stroomrekening van burgers en bedrijven.”

Nijpels verklaart niet hoe de Overheid aan het geld komt om dit gat te dichten. Dergelijke uitspraken vertellen één ding: deze man is volstrekt incapabel, omdat hij de burger/belastingbetaler moedwillig een rad voor ogen draait. Groepsdenken, morele paniek, geldzucht en status doen kennelijk een ethische psychologische drempel overschrijden. Het is desondanks speculeren hoe lang een dergelijke buiten de werkelijkheid staande klimaatelite het volk aan zich kan binden, lees: misleiden, en de media achter zich houdt.