Geachte mevrouw Jansen

Een reactie van de Groene Rekenkamer op uw vraag via Twitter

Zondag 3 december 2017

Uw vraag. Hier past het om eerst te kijken naar de basis van uw vraag, vervolgens naar de wetenschappelijke onderbouwing van deze basis, de urgentie van het vigerend beleid en tot slot de effectiviteit van de hierbij toegepaste middelen/hulpbronnen.

Het centrale begrip hierbij is ‘duurzaamheid’. Duurzaamheid is als volgt gedefinieerd: Duurzame ontwikkeling is ontwikkeling die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen, aldus de definitie van de VN-commissie Brundtland uit 1987.

Duurzaamheid gaat ten principale over de schaarste van de hulpbronnen waarmee welvaart wordt voortgebracht, zowel nu als in de toekomst. De oppervlakte van de aarde is eindig; grondstoffen kunnen opraken en de opnamecapaciteit van de atmosfeer en onze natuurlijke omgeving kent haar grenzen. Opvallend is dat hierbij geen gewag wordt gemaakt van urgentie noch van de noodzakelijk hulpbronnen.

Decennialang wordt de indruk gewekt dat genoemde uitputting en grenzen elk moment kan zijn bereikt. Decennialang ook worden ‘voorspellingen’ gedaan die keer op keer door de feiten worden gelogenstraft. De les die wij hieruit zouden moeten trekken, is dat er geen reden is voor urgentie. Dit wordt bevestigd door de mondiaal toonaangevende cijfers van BP. Er is voor zeker 50 jaar olie, 100 jaar gas en 1300 jaar kolen. Dit cijfer heerst al jaren doordat er telkens weer nieuwe bronnen worden gevonden. Dit heet dan ook de Production/Consumption-ratio, gerekend in jaren. Conclusie: er is geen sprake van ook maar enige urgentie op dit gebied.

Gaat ons klimaat, en hiermee de wereld naar de knoppen vanwege stijgende CO2? Ook op deze vraag kan ontkennend worden geantwoord. De concentratie CO2 heeft een verzadigingspunt bereikt op het belangrijkste aspect van het absorptiespectrum zodat van verdere infrarode straling (opwarming) geen sprake is. Verder is waterdamp verantwoordelijk voor tenminste 95% van wat ten onrechte broeikaseffect wordt genoemd. Uit het verleden blijkt geen enkel verband tussen temperatuurverandering als gevolg van verandering van CO2.

Het klimaat in het verleden na het einde van de laatste ijstijd ziet er als volgt uit:

Samenvattend:

  1. Er is geen schaarste aan energiebronnen, en
  2. Er is geen significant verband tussen CO2 als vermeende veroorzaker van catastrofale opwarming

Conclusies:

  • er moet helemaal niets,
  • er is geen urgentie voor de huidige energietransitie, en
  • het huidige alarmisme over fatale klimaatverandering berust op opzettelijke pseudo-wetenschap

Wat moeten we dan wel?

Het antwoord ligt voor de hand, maar vergt toch enige achtergrondinformatie. Opnieuw een beetje natuurkunde. Het betreft vermogensdichtheid:

Dit is een cruciaal begrip: dit is de hoeveelheid vermogen van 1 kilo hout, uranium, steenkool, of 1 kuub gas, 1 liter olie. Er is een internationaal gehanteerde tabel die dit omzet naar Watt (= vermogen) per vierkante meter (denk aan het oppervlak van een kerncentrale met alle bijgebouwen of oppervlak akkers voor biomassa). Het valt op hoe slecht duurzaam presteert. Dit is het gevolg van natuurwetten en niet van de stand van de techniek om misverstand en nodeloze discussie te voorkomen, met uitzondering van zon. Aan wind valt niets te verbeteren, behalve wat technische verbetering bij de bouw. De Wet van Betz stelt dat maximaal 59% van windenergie kan worden geoogst, zo blijkt uit experimenten, is leidend voor de exploitatie. Wij zitten op 57% wat windenergie uitontwikkeld maakt (i.t.t. zonnepanelen). Verontrustend is dat er plannen zijn voor nog eens 43 windparken op zee.

Nu dan: welke betekenis heeft dit allemaal voor het voortbestaan van onze maatschappij? Dit is niet om blij van te worden:

Het moge inmiddels duidelijk worden dat hernieuwbare energie niet in staat is onze complexe maatschappij in stand te houden. EROI (Energy Return on Energy Invested) is een lastig begrip. De verticale as geeft de verhouding weer tussen bijvoorbeeld de energie die een centrale opbrengt gedurende zijn leven en de energie die het gekost heeft om deze centrale te bouwen, in stand te houden en te ontmantelen. Een kerncentrale levert dus een factor 75 meer energie dan dat deze kost. Het begrip ‘buffered’ houdt de opslag van energie in, zoals elektriciteit in accu’s of het stuwmeer van een waterkrachtcentrale. Gas, kolen, biomassa en kernbrandstof zijn zelf opgeslagen energievoorraden waaruit energie vrijgemaakt kan worden door verbranding of kernsplijting. De kernbrandstoffen zijn nog goed voor 700.000 jaar voorraad. De belangrijkste vorm van kernbrandstof is thorium. Hernieuwbaar is dus de verkeerde afslag, zoiets als in de evolutie de uitgestorven menselijke tak van de Neanderthaler;

Wat rest dus als meest realistisch alternatief voor de toekomst gegeven de huidige stand van de echte wetenschap? Dit is thorium. Dit is het zusje van uranium, maar er kunnen geen kernwapens van gemaakt worden, kernafval kan in deze centrales worden verbrand en deze centrales zijn inherent veilig. China en India experimenteren er al volop mee. Kortom, ook in West Europa kan deze innovatieve techniek binnen afzienbare tijd worden toegepast.

https://opiniez.com/2017/10/19/thoriumcentrales-de-oplossing-voor-onze-energievoorziening-2/

Onze stichting houdt hierbij een sterk pleidooi voor de ontwikkeling van met name thoriumcentrales, hoewel de huidige generatie kerncentrales ook uitstekend voldoen. Kernenergie behoort tot de veiligste en goedkoopste vormen van elektriciteitopwekking. https://www.nextbigfuture.com/2016/06/update-of-death-per-terawatt-hour-by.html

Laat ik tot slot enige relativerende opmerkingen maken. De demonisering van kernenergie door de milieubeweging, met name Greenpeace, is de moeite waard om te worden doorbroken, omdat dit anders de belangrijkste tak naar werkelijke duurzaamheid  afsluit. Greenpeace bepleit kortom de tak van de te gronde gegane Neanderthaler ofwel onze beschaving terug naar die van 250 jaar geleden. Enkele kernongelukken staan in geen verhouding tot bijvoorbeeld Bhopal in India. We lezen: De giframp in Bhopal staat bekend als de grootste industriële ramp ooit. Dertig jaar na dato (2014) werden er als gevolg van de ramp nog steeds misvormde kinderen geboren. De schikking van Union Carbide aan de Indiase regering met omgerekend 377 miljoen euro wordt door velen gezien als veel te weinig, vooral gezien de langdurige gevolgen van de ramp. https://nl.wikipedia.org/wiki/Giframp_Bhopal

Zelfs Tsjernobyl met 58 doden valt hierbij in het niet. Waarom dan de chemische industrie als geheel niet verbieden? Meten met 2 maten is de conclusie.

Verder kent kernafval een halfwaardetijd, zodat het op den duur verdwijnt. Chemisch afval kent geen halfwaardetijd en is over 1 miljoen jaar nog net zo gevaarlijk als nu. Toch wordt het spul dagelijks zonder enig probleem in oude kalimijnen in Duitsland opgeslagen. Ik heb nog nooit een demonstrant van Greenpeace die treinen zien tegenhouden. Ik heb nog nooit een Kamerlid van GroenLinks of D66 horen protesteren. Kortom: demonisering van kernenergie is een kwestie van selectieve verontwaardiging. Een kenmerkend trekje van het links populisme dat meent het morele oordeel in pacht te hebben.

Het staat vast dat de milieubeweging wetenschappelijk zeer pover en selectief onderlegd is. Met name Greenpeace, WNF en Milieudefensie vertekenen de werkelijkheid stelselmatig, uit eigenbelang. Hun hetze tegen kernenergie komt voort uit ideologisch eigenbelang, niet uit maatschappelijke verantwoordelijkheid gebaseerd op de eerder aangegeven definitie van duurzaamheid, laat staan wetenschappelijk onderzoek. Dit maakt deze organisaties ongeloofwaardig en niet serieus te nemen deelnemers in het veld van maatschappelijke vooruitgang, en al helemaal niet op mondiaal niveau (ontwikkelingslanden).

Conclusies:

  1. er is alle tijd voor adequate ontwikkeling/toepassing van reeds voorhanden energiebronnen die voldoen aan de Brundtland-definitie;
  2. hernieuwbare energiebronnen zijn in strijd met de Brundtland-definitie;
  3. bronnen die i.t.t. hernieuwbaar wel voldoen aan de Brundtland-definitie zijn kernenergie waaronder gesmoltenzoutreactoren als thorium,
  4. De demonisering van de in 3 genoemde energiebronnen kunnen opgevat worden als een moedwillige poging om onze maatschappij te gronde te richten, en
  5. Het is dus zaak Greenpeace, WNF en Milieudefensie niet langer als serieus te nemen gesprekspartner te nemen.

Eenvoudiger is het niet te maken. Al het overige is ideologisch en dus noodzakelijkerwijs wensdenkende onjuistheid dat een uitkomst voorstelt zonder het noodzakelijke rekenwerk te doen. Met name Urgenda en mevrouw Hooijdonk (D66 Utrecht)zijn hier pikeurs in. Echter: wie het rekenwerk weigert te doen, is gedoemd onzin te verkondigen zoals ik eerder heb uitgerekend. Uit de hoek van het alarmisme vernemen wij  dan ook niet anders: bluf, wensdenken en aantoonbaar onhaalbare plannen.

Hier kan geen maatschappij op gebouwd worden. Hoog tijd dus voor Neo Rationalisme na al het zweverige post modernisme en pseudo-wetenschap die door de politiek klimaatwetenschap wordt genoemd.

Met vriendelijke groet,

Ir. Jeroen R. Hetzler

Secretaris Stichting de Groene Rekenkamer