Klimaatkosten

Zaterdag 23 december 2017

Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler

Het is kennelijk heel hard nodig om het klimaat te redden vanwege een of andere ongedefinieerde nakende catastrofe. Ik heb geen idee welke catastrofe dit zou moeten zijn, maar goed, het moet heel erg zijn als ik Al Gore, de Club van Rome (elkaars toekomstige bondgenoten), de milieubeweging en de rest van het Eco Industriële Complex moet geloven. Deze planeet gaat naar de knoppen en miljoenen klimaatvluchtelingen zullen de aarde overspoelen, als ik dat moet geloven. Het is natuurlijk allemaal gebaseerd op wensdenken, dan wel doemdenken. De gemeenschappelijke factor is dat geen van beide op werkelijkheid berust en dan ook door objectieve observatie wordt weerlegd. Zie hier o.a. Het fameuze doemscenario, een der vele, dat de eigenschap heeft om zich niet voor te doen. Veel emotie allemaal, maar feitelijkheid is ver te zoeken. Dit laatste is daarom ook niet waar het onze sociaal liberale Overheid, de media, de milieubeweging, kortom het Eco Industriële Complex om te doen is. Het verdienmodel en het bestaansrecht van NGO’s komen op de eerste plaats bij deze sociaal liberale elite. De belastingbetaler dokt toch wel om dit te financieren, want die heeft geen enkele keus.

Het is onbetwistbaar dat de belastingbetaler door de boven ons gestelde Overheid maar wat op de mouw wordt gespeld. Zie deze berekeningen van Overheidszijde:

Leidend zijn deze cijfers: Zie hier. We lezen o.a. over de kosten:

(In miljarden euro’s:)

5 Betuwelijn
4,5 JSF
4 Oosterscheldedam
3,5 HSL
3,0 Noord-Zuidlijn
1 Deltawerken
0.5 Fyra
21,5 Totaal (vgl.55 tot 98 miljard voor windenergie in het energieakkoord)

Nu is het interessant te weten dat al die projecten aanmerkelijk duurder uitpakten dan begroot, geregeld met een factor 2 of meer. Dit is vanzelfsprekende regel om de aanbesteding binnen te halen, want daarna is er geen weg meer terug. Zo gaat het niet anders bij de immense investeringen van windmolens op zee waar eenieder goede sier probeert te maken om maar te laten zien dat het eigenlijk allemaal best wel meevalt en vooral hoe gewetensvol men bezig is om deze planeet en de generatie na ons te redden. Ik krijg er haast tranen van in mijn ogen. En bovendien is dit ook nog eens voor ons eigen bestwil. Hoe paternalistisch kun je het hebben!

Subsidieloze windparken, erg gemakkelijk als allerlei kosten bij de investeerder worden weggehaald en via TenneT, energiebedrijven en andere bedrijven aan de belastingbetaler worden doorberekend, hetzij via verborgen meerkosten als kosten netbeheer op de energierekening. Het is een schimmig samenspel tussen multinationals en de milieubeweging.

Nu dan, in dit kader kwamen de exponenten van de Overheid en MSM, die je (ten onrechte) als zeer betrouwbaar en volstrekt onbevooroordeeld zou moeten aannemen, met deze sussende cijfers op de proppen. Rond 2030 is een huishouden ca. € 50/maand kwijt aan gratis energie. Zie hier. U meent het. Laten we eens kijken naar de kosten van gratis windenergie in het Energieakkoord. Die belopen volgens de Algemene Rekenkamer € 72 miljard voor de komende periode met 15 jaar levensduur van windmolens. Die bijdrage van wind beloopt 3% van het energiegebruik in NL en kost dus € 50 per maand per huishouden.

Mijn boerenverstand zegt dan, gezien de klimaatdoelen en de onrechtmatige uitspraak van de rechter in de Urgenda-zaak (in 2023 bevolen 25% CO2-reductie). Zie hier en vooral het commentaar van een advocaat, dat de kosten per maand heel wat hoger zullen uitpakken, ca. 8 x zoveel. Hoe dachten de Overheid en de NOS met dit getal om te gaan? Wordt het niet eens tijd dat het als vanouds gestelde door God gegeven gezag zich bewust wordt van de hieraan gekoppelde morele verplichting om feitelijk juiste informatie te geven i.p.v. conveniërende praatjes. Jinek formuleerde het zo bij een uitzending met Jan Roos: ik pretendeer niet objectief te zijn. Dit is de kern van het probleem: objectiviteit is secundair verklaard, waar dit primair moet zijn. Postmoderne gevoelens en framen hebben het speelveld betreden en objectieve wetenschapsbeoefening gemarginaliseerd ten behoeve van een vooropgestelde uitkomst die van de werkelijkheid afwijkt. Het schandaal rond de lastercampagne tegen Susan Crockford, ijsbeer-expert, is exemplarisch voor de subjectieve wijze waarop men alsnog zijn gelijk probeert te halen. Wij weten thans hoe verschrikkelijk mis de heren zaten. Zie hier, hier en hier

Tot slot het volgende over de productie van “schone energie”. Mij lijkt hier wel het e.e.a. over te nuanceren. Zie deze schokkende beelden. Ook moge deze bekend zijn over dezelfde schokkende misstanden in China bij de productie van de veelgeroemde “schone” energie: Zie hier.