Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Helaas blijkt dit een onderwerp van discussie dat doet denken aan de eveneens voortwoekerende ‘discussie’ over gesubsidieerde fossiele brandstoffen. Onzin, want ik ken geen ODE (Opslag Duurzame Energie) waaruit kolen of gas worden gefinancierd. Evenmin geldt dit voor kernenergie. Het ligt eraan waar in de wereld namelijk. Zie hier.

Daarom past het om een realistischer beeld te presenteren. Het ging om een reactie op dit artikel. Zie hier

Hieronder staat die betreffende reactie hierop in een artikel op CG van 6 september:

Artikel maakt de kop niet waar.

Inmiddels is het artikel achterhaald.

Ontmanteling Borssele zou 400 miljoen aan niet gereserveerd geld kosten (in tegenstelling tot wat het artikel beweert).

Hinckley point kost 92,5 pond per MWh in 2012. In 2025 wordt inbedrijfname verwacht. Bij een gemiddelde inflatie van 2% kost de stroom 11,8 eurocent per kWh. In 2050 (35 jaar contract) kost dat dan 23,6 eurocent per kWh. Vanaf 2025 gaat dat dus ca 3 miljard kosten voor 28 TWh aan stroom bij 90% beschikbaarheid.

Olkiluoto-3, de nieuwe Finse kerncentrale van 1,6 GW die per sept ember 2019 operationeel moet zijn kost ca. 8,5 miljard euro en was begroot op 3 miljard euro. Areva, een Frans staatsbedrijf moet 450 miljoen boete betalen voor de vertragingen.

M.a.w., er moet heel wat gebeuren voordat kernenergie betaalbaar wordt.

De voorbeelden die in deze reactie genoemd worden zijn niet representatief vanwege absurde veiligheidseisen en een halvering van de afschrijvingsperiode naar 30 jaar zoals de investeerders dit eisten. Over de resterende 30 jaar waarin ca. 90% van de kosten zijn weggevallen, zwijgt de reageerder. Areva heeft heel veel kennis verloren door de stilstand van kernenergie. Men doet er verstandiger aan om de strike price te nemen die gangbaar is bij andere investeerders zoals dit voorbeeld laat zien:

Strike price for Wylfa nuclear plant far lower than Hinkley Point. The guaranteed “strike price” for electricity produced by a new nuclear plant in Wales will be around £15 per megawatt hour lower than the deal negotiated for Hinkley Point C, according to people close to the negotiations. 31 mei 2018.

Dit is een hele verbetering. Zie hier en verder hier. In deze laatste link komt Hinkly Point, en zeker Wylfa, stukken lager uit dan wind op zee en op land en zonnepanelen.

Er zijn bovendien grote verschillen met bijvoorbeeld Azië. Europa dreigt zichzelf buiten spel te zetten door irrationele veiligheidseisen en is niet representatief.

Nu dan, hieronder volgt de reactie van een geraadpleegde energie-expert op bovenstaande kritische reactie op CG.

Kernenergie is nog steeds de goedkoopste energiebron voor de productie van “CO2-vrij geproduceerde elektrische energie” (Bedoeld wordt een productiemethode waarbij het proces zelf geen CO2 in de atmosfeer brengt. Voor het maken, opbouwen en onderhouden van de centrale wordt in de huidige omstandigheden natuurlijk nog wel CO2 in de atmosfeer gebracht. Echter voor een centrale die tijdens zijn levensduur zo verschrikkelijk veel elektriciteit produceert is dat, omgerekend per geproduceerde kWh, véél minder dan alle duurzaam genoemde productiemethoden van elektriciteit. Dus CO2-armer dan bijvoorbeeld windenergie, véél CO2-armer dan zonne-energie en ook héél veel CO2-armer dan verreweg de meeste vormen van bio-energie. Alleen energie uit waterkracht is nog gunstiger.

Ook absoluut is kernenergie een goedkope vorm van energie. In landen als China is kernenergie dat nog steeds. In ons vrije Westen is elektriciteit uit kernenergie uit nieuw gebouwde of nieuw te bouwen kerncentrales op dit moment duurder dan elektriciteit uit fossiel, maar altijd nog goedkoper dan elektriciteit uit zon en wind.

De leek vergeet dat je de kostprijs van met de tijd fluctuerende elektriciteit uit wind en zon niet één op één mag vergelijken met vraag–gestuurde continu gegarandeerd geleverde elektriciteit. Toch één op één vergelijken is óf dom óf manipulatief.

Elektriciteit nogmaals uit kernenergie is op dit moment voor nieuw te bouwen centrales inderdaad duur. Al is het zelfs nu nog altijd goedkoper dan energie uit wind en zon, al zal de massa dat niet weten, en zal zeker niemand uit het linkse kamp dat geloven. Triest eigenlijk!

Dat die kernenergie nu zo duur is komt omdat de veiligheidseisen tot extreme hoogte zijn opgevoerd, maar vooral omdat hierdoor financiering zo kostbaar is. Je moet je voorstellen dat je bij de bank een bedrag wilt lenen voor financiering van een kerncentrale, in stappen oplopend tot een bedrag van (bijvoorbeeld) 5 miljard Euro over tien jaar. Dat bedrag kan nog hoger worden en de termijn van tien jaar kan ook langer worden afhankelijk van de medewerking van de vergunningsgever en eventuele aanvullende eisen door die vergunningsgever. Ook afhankelijk van mogelijke procedures en rechtszaken aangespannen door actiegroepen.

De eerste rente en aflossing te betalen na 15 jaar, met een aflossingstermijn van bijvoorbeeld 25 jaar (dus 40 jaar na start), mits alles naar wens verloopt en er geen extra eisen van de overheid tot vertraging leiden en ook geen acties door milieuorganisaties en actiegroepen tot uitstel van inbedrijfstelling leiden. Dan kunnen die termijnen langer worden. Ook stopzetting en dus niet kunnen terugbetalen van de hoofdsom behoort tot de mogelijkheden als er politieke veranderingen komen of nieuwe technische ontwikkelingen er toe leiden dat het ontwerp moet worden aangepast.

Onder die voorwaarden wil niemand je geld lenen. Dan zal een bank die dat toch doet een heel hoge rente verlangen. Die zou starten vanaf tussen 8% en 10% ondanks dat de huidige “normale” rente zo laag is. En dat voor een centrale waarvan de kostprijs van de geproduceerde elektriciteit bijna alleen wordt bepaald door de kapitaalskosten!

Dat is de reden dat de recente grote kerncentrales in Finland en in Groot-Brittannië zulke hoge elektriciteitsprijzen gaan berekenen.

Met de nieuwe ontwikkelingen zoals de kleine standaardcentrales met zeer korte leveringstijd hopen fabrikanten uit de VS deze trend te doorbreken.

Overigens zal een grote kerncentrale die helemaal door de overheid wordt gefinancierd met lage rente ook een lage kostprijs voor de geleverde elektriciteit hebben. In onze Westerse maatschappij is dat echter nog niet denkbaar. Alleen in China en landen met een rechts regime kan dit nog en gebeurt dit ook.

(Opmerking: zou je echt geloven in catastrofale opwarming van de aarde door CO2, dan zou de enige methode om die catastrofe te voorkomen zijn de bouw van veel grote kerncentrales onder de paraplu van de staat tegen de rente die de staat zelf ook betaalt. Dan heb je veel en echt goedkope CO2-vrije energie tegen een echt lage prijs.)

Ik wijs graag op een interessant recent artikel in de NRC. Zie hier.

Reactie op het commentaar op het artikel van 12 september 2014 op de site van De Groene Rekenkamer.

“Artikel maakt de kop niet waar.”

Kop en inhoud van het artikel zijn in overeenstemming. Hij bedoelt dat hij het niet eens is met kop en inhoud.

“Inmiddels is het artikel achterhaald.”

Ondanks dat het artikel al van 4 jaar geleden dateert is de inhoud nog steeds correct. Wel zijn er daarna ontwikkelingen gekomen die de indruk wekken dat kernenergie duur moet zijn. Degene die dit commentaar geeft heeft niet door wat er gaande is.

Ontmanteling Borssele zou 400 miljoen aan niet gereserveerd geld kosten (in tegenstelling tot wat het artikel beweert).

Er is door de Kerncentrale Borssele geld gereserveerd overeenkomstig met hetgeen door de kernenergiewet wordt voorgeschreven. Het gaat om een aanzienlijk bedrag, waarvan ik niet weet of dat openbaar is, dus hier niet kan noemen. In ieder geval heel erg veel hoger dan die hier genoemde 400 miljoen. Het gereserveerde bedrag bestaat uit een deel dat aangewezen is voor de ontmanteling en een deel dat is aangewezen voor de eindberging van het langdurig radioactieve materiaal. Ontmanteling zal duurder uitvallen dan oorspronkelijk ingeschat was, maar voor de eindberging is veel meer gereserveerd dan nodig is. Het totaal van de reservering zou toereikend moeten zijn. Dus conform het artikel uit 2014.

“Hinckley point” en “Olkiluoto-3”

Deze kerncentrales in resp. Groot-Brittannië en Finland zijn inderdaad erg duur uitgevallen. In beide gevallen zijn de eisen van de vergunninggever tijdens de rit veranderd. Een kwestie van onvoldoende dichttimmeren van het eisenpakket voordat de eerste definitieve stap voor de bouw is gestart. Dat was onverstandig (precies hetzelfde is gebeurd bij de aanleg van de Betuwelijn, maar dat is geen reden om nooit meer een spoorweg aan te leggen).

Het verhaal over de invloed van inflatie op de kostprijs van geleverde elektriciteit is volslagen onzin. In de regel werkt die inflatie juist andersom, natuurlijk afhankelijk van de gekozen vorm van financiering.

“M.a.w., er moet heel wat gebeuren voordat kernenergie betaalbaar wordt.”

De anti-kernenergie bewegingen hebben het inderdaad gepresteerd dat er zoveel onzekerheden bij de bouw en inbedrijfstelling van kerncentrales zijn dat de financiering extreem duur is geworden (door hoge rente op de financiering). Voor een lange periode vol onzekerheden moet een miljardenbedrag gefinancierd worden, waarvoor pas na een lange periode van 10 tot 15 jaar, en wellicht langer, de eerste rente en de eerste afbetalingen volgen. Voor zo’n lange periode met zoveel onzekerheden staat geen bank te springen om de financiering te leveren. Aangezien de kostprijs van de te produceren elektriciteit nagenoeg alleen bepaald wordt door de kapitaalslasten leidt dit tot een veel hogere prijs dan nodig zou zijn.

Een oplossing is gevonden met de ontwikkeling van kleine kerncentrales, met korte leveringstijd, standaard te leveren “van de plank” (zoals je ook je auto koopt). In Amerika is die ontwikkeling vergevorderd. Meer kleine standaard centrales in een park van meerdere eenheden biedt trouwens vele voordelen. Al met al is, blijft en wordt kernenergie de goedkoopste vorm van energie voor de productie van elektriciteit. Het enige echte alternatief voor de toekomst.

Conclusie

De kostprijs van Europese kernenergie is moedwillig en op irrationele gronden opgeschroefd, maar staat niet in relatie tot de werkelijkheid van aanvaardbaar risico.